LL-L "Etymology" 2011.03.24 (01) [DE-EN-NL]

Lowlands-L List lowlands.list at GMAIL.COM
Thu Mar 24 18:59:11 UTC 2011


=====================================================
L O W L A N D S - L - 24 March - Volume 01
lowlands.list at gmail.com - http://lowlands-l.net/
Posting: lowlands-l at listserv.linguistlist.org
Archive: http://listserv.linguistlist.org/archives/lowlands-l.html
Encoding: Unicode (UTF-08)
Language Codes: lowlands-l.net/codes.php
============================== =======================



From: M.-L. Lessing <marless at gmx.de>

Subject: LL-L "Etymology" 2011.03.23 (06) [EN-FY-NL]



Dear Reinhard,



here is another -- seemingly very old -- german Volkslied for you to
translate -- it contains "Mai" as a month *and* as a sprig resp. "Maibaum",
"Maizweig":



Der Winter ist vergangen, ich seh des Maien Schein,
ich seh die Blümlein prangen, des sich mein Herz erfreut.
So fern in jenem Tale, da ist gar lustig sein,
da singt Frau Nachtigalle und manch Waldvögelein.



Ich geh den Maien hauen wohl durch das grüne Gras
und schenk ihn meinem Buhlen, so mir die Liebste was.
Und ruf ich, wird sie kommen, an ihrem Fenster stahn,
empfangen Baum und Blumen, die sind gar wohlgetan.



Ade, mein Allerliebste, ade, schöns Blümlein fein,
ade, schön Rosenblume, es muß geschieden sein!
Bis daß ich wiederkomme, bleibst du die Liebste mein,
das Herz in meinem Leibe gehört ja allzeit dein!



And it has a rose as well, especially for you! :-)



Hartlich



Marlou



From: R. F. Hahn <sassisch at yahoo.com>

Subject: Etymology



I would like to also ask about the by now archaic use of “May” (which in
this case should be spelled “may”) and its cognates as a noun denoting a
bush, tree or sprig bearing young leaves and possibly blossoms.



----------



From: R. F. Hahn <sassisch at yahoo.com>

Subject: Songs



Thanks a lot, dear Marlou, for the song and for the rose!



Now hold on to your hat! The song is based on a Dutch song from the 15th
century or earlier!



Die winter is vergangen,
ik zie des meien schijn;
ik zie die bloemkens hangen,
des is mijn hart verblijd.
Zo ver aan genen dale,
daar is 't genoeglijk zijn;
daar zinget die nachtegale,
alzo menig woudvogelkijn.

Ik wil den mei gaan houwen
al in dat groene gras,
en schenken mijn boel die trouwe,
die mij de liefste was;
en bidden dat zij wil komen
al voor haar vensterken staan
end' ontvangen de mei met bloemen:
hij is zo wel gedaan.

Ende doe die zuiverlijke,
zijn reden hadde gehoord,
doe stond zij treurendlijke;
met des sprak zij een woord:
Ik heb den mei ontvangen
met groter waardigheid.
Hij kust ze aan de wangen
was dat niet eerbaarheid?

Hij nam ze zonder treuren
al in zijn armkens blank.
Die wachter op der muren
die hief op een lied ende sanc:
En is daar iemand inne,
die mag wel huiswaarts gaan:
ik zie den dag opdringen
al door die wolken klaar.

Och wachter op der muren,
hoe kwelstu mij zo hard!
Ik lig in zwaren treuren;
mijn herte dat lijdet smart.
Dat doet die alreliefste,
dat ik van haar scheiden moet
dat klaag ik God den Here,
dat ik ze laten moet.

Adieu, mijn alreliefste,
adieu, schoon bloemken fijn,
adieu, schoon rozebloeme,
daar moet gescheiden zijn.
Hent dat ik wederkome
die liefste zoudt gij zijn:
dat herte in mijnen lijve
dat hoort ja altijd dijn.



Listen: http://www.youtube.com/watch?v=pFriSzut90c



Earlier version:



Der wynter ys verganghen,
Ons compt des meyens tyet,
Ic sie die loeffer hanghen
Die bloemkens spruten daer wyet.
Soe veer yn ghenen dalen
Daer ys soe genuchelick syen
Daer synck frou nachtegale
En soe mennych fogelkyn.



Ick wyl die mey gaen halen
Al yn dat groene walt
Und sceynken myn buul myn trowen
Die myn hart bevanghen haet
En vraghen of hie wold commen
All voor myn kleyn feensterlyng staeu
En ontfanghen die mey myt bloemmen
Sye ys (so) scoen gedaen.



En doe die suverlixste
Die klacht oeck haet gehoert,
Doe stont sye trurenlycke;
Myt deen sprack sye een woert:
‘Wye wyllen die mey ontfanghen
‘Myt groter eerwirdicheyt.’
Hie druckten sye aen oer wanghen;
Was dat nyet eerberheyt?



Hi naem sye sonder truren
Al yn syen armkens blanck,
Die wechter upter muren,
Die hief up ende lude sanck:
En ys daer ymant ynnen,
Die mach wael toe huyswart gaen,
Ick sie die dach up klymmen
Al doer die wolken klaer.



Och wechter upter muren!
Waer om en swychtu nyet?
Ick lych yn swaren truren
Yn soe mennych swaer verdriet,
Ghy queylt my alsoe sure,
Ghy kreynck my myennen muut,
Des klach ick got den heren,
Dat ick van oer sceyden muut.



Adde myn rose bloemme,
Adde myn suute lieff!
Wees dat ick weder comme
Und blyeff altyet bye die,
Soe muut u got bewaren,
Unde sparen u lanck gesont,
Wees dat ick weder commen
Unde cussen voer uwen roder mont.



Regards,
Reinhard/Ron
Seattle, USA



=========================================================
Send posting submissions to lowlands-l at listserv.linguistlist.org.
Please display only the relevant parts of quotes in your replies.
Send commands (including "signoff lowlands-l") to
listserv at listserv.linguistlist.org or lowlands.list at gmail.com
http://linguistlist.org/subscribing/sub-lowlands-l.html.
http://www.facebook.com/?ref=logo#!/group.php?gid=118916521473498
===========================================================
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://listserv.linguistlist.org/pipermail/lowlands-l/attachments/20110324/18f1b2f4/attachment.htm>


More information about the LOWLANDS-L mailing list